مدیر تعاون روستایی هرمزگان، گفت: نیمی از محصول لیمو ترش در استان هرمزگان تولید می شود.
به گزارش روابط عمومی تعاون روستایی هرمزگان، عیسی برخورداری پور، مدیر تعاون روستایی هرمزگان با اشاره به برداشت لیمو ترش در رودان از اوایل خرداد تا پایان مردادماه اظهار کرد: امسال نیز همانند سالهای گذشته، لیموهای مازاد در 3 درجه دسته بندی شده و به منظور تثبیت قیمت در بازار به صورت توافقی از کشاورزان خریداری می شود. لیمو ترش درجه 1، 10 هزارتومان، درجه 2، 8 هزار تومان و درجه 3 7 هزار تومان خریداری می شود. از ابتدای خرید تاکنون بیش از 8هزار تن لیموترش را به صورت توافقی از باغداران استان خریداری کرده و خشک می کنیم.
برخورداری پور با اشاره به پرداخت بهای لیموی باغداران گفت: پس از ثبت اطلاعات در سیستم، مبلغ تعیین شده به حساب باغدار واریز می شود البته باغداران عزیز باید کد ملی و شماره حساب خودشان به همکاران ما در مرکز خرید تحویل دهند.وی فروش لیموترش برای باغداران را با این قیمت به صرفه نداست و می گوید: کشاورزان در 1 هکتار زمین و با هزینه کرد 150 میلیون تومان در سال، حدود 20 تن لیموترش برداشت می کنند. حال اگر کشاورزی 40 هکتار زمین داشته و لیموترش برداشتی خود را کیلویی بین 8 تا 10 هزار تومان نیز بفروشند، به نسبت زحمات و هزینه های انجام شده سود چشم گیری حاصل نخواهد شد. برخورداری پور، تصریح کرد: قیمت فروش لیموها در ابتدای مردادماه بسیار پایین بود که با ورود تعاون روستایی خوشبختانه قیمت ها متعادل شده و نرخ خرید بین سورتینگ دارها و تعاون روستایی فاصله چندانی ندارد و بعضا آنها هم لیمو خوب با قیمت 10 هزارتومان از باغداران خریداری می کنند.
وی با بیان اینکه عمده لیموهای خریداری جهت خشک و تهیه لیموعمانی برنامه ریزی شده است خاطرنشان کرد: در حاضر دو مرکز خشک کن لیمو در هوای باز در آبنمای رودان و حاجی اباد راه اندازی شده و کلیه لیموهای خریداری شده به این مراکز منتقل میشود وی افزود: تقریبا از 7-8 کیلو لیموی تازه، 1 کیلو لیمو خشک تولید میشود که قیمت آن در بازار حدود 100-120 هزار تومان است. بنابراین کشاورز حتی محصولش را نفروخته و آن را خشک کند، باز به صرفه تر است. در همین راستا وزارت جهاد کشاورزی به منظور ایجاد تعادل در بازار، لیموهای مازاد را از کشاورزان خریداری کرده و به صورت خشک به بازار عرضه می کند. رودان و میناب کانونهای اصلی تولید لیموترش گونه محلی هستند که سالانه 200 هزار تن از این محصول برداشت می شود. برداشت لیمو ترش محلی یک بازه زمانی محدود داشته و با کاهش برداشت ان، قیمت در بازار بالاتر می رود. این محصول باید خشک یا کنسانتره شود، یا آبش گرفته شده و یا تازه خوری شود.
او به عدم وجود تشکل ها برای ساماندهی بازار فروش لیموترش نیز اشاره کرده و می گوید: این مشکل ناشی از عدم وجود کارگاههای صنعتی و صنایع تبدیلی است. اگر ما حداقل 20 کارخانه کوچک کنسانتره یا آبلیموگیری در منطقه داشتیم شاید این مشکل تا حد زیادی برطرف می شد. از طرفی شاهدیم که کارخانه های آبلیموگیری به جای استفاده از لیموترش طبیعی، از اسید سیتریک و طعم دهنده ها استفاده می کنند. این در حالی است که حتی اگر این کارخانه ها، 20-30 درصد لیموترش ها را خریداری می کردند، باز بخشی از مشکلات برطرف می شد. بخاطرعدم ماندگاری این نوع لیمو امکان صادرات بصورت گسترده نداشته باید حتما بصورت کنسانتره و یا لیمو خشک صادر گردد، در حال حاضر، کنسانتره لیموترش در جهان، با قیمت مناسبی خرید و فروش می شود. شاید اگر عده ای در استان وارد بخش کنسانتره، آبلیموگیری و یا خشک کردن می شدند، بخش زیادی از این مشکلات مرتفع می شد. اما شاهدیم که این اقدامات انجام نشده و در این میان، هم تولید کننده و هم مصرف کننده متضرر شده و سود فروش محصولات تنها به جیب دلالان می رود. بجز هرمزگان هیچ استان دیگری در کشور با این حجم و کیفیت نمی تواند لیموترش تولید کرده و به بازار عرضه کند. اگر دولت وام کم بهره به تعاون ها و اتحادیه های روستایی پرداخت کرده و چندین کارگاه کوچک تولید کنسانتره یا آبلیمو گیری نیز در منطقه احداث می شد، نه به دولت فشار می امد و نه مصرف کننده و تولید کننده.آیا بفکر صادرات نیفتاده اید؟ مدیر تعاون روستایی هرمزگان می گوید: صادرات لیموترش به دلیل ماندگاری اندک و این که درصد زیادی از آن را قند (ماده ای فسادپذیر) تشکیل می دهد، اقدامی مشکل است. از طرفی صادرات این محصول نسبت به هزینه های زیاد برداشت دست چین ، بسته بندی و .... ، بالا بوده و کشاورزان اغلب به روش های اصولی لیموها را برداشت نمی کنند. شاید اگر تشکلی ایجاد شده و از نانو و پلاستیک های باکیفیت و ... برای بسته بندی محصول استفاده می شد، می توانستیم به صادرات لیموترش امیدوار باشیم. در حال حاضر، چند اتحادیه تعاون روستایی پای کار هستند، اما هنوز تشکلی رسمی و تخصصی برای ساماندهی به بازار لیموترش در منطقه ایجاد نشده است. اگر اعتبارات افزایش پیدا کرده و همزمان با پرداخت وام های کم بهره به اتحادیه ها، کارگاههایی ایجاد شود، در درازمدت به نفع کشاورزان و مصرف کنندگان خواهد بود.